Web Analytics Made Easy - Statcounter

همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی

هیچ تردیدی وجود ندارد که بازی با ژاپن بهترین نمایش تیم ملی ایران در جام‌ملت‌های آسیا بوده است و شاید حتی فراتر از آن، بهترین فوتبالی که در سال‌های اخیر از این تیم دیده‌ایم. حالا همه پذیرفته‌اند که ایران مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات است و البته چنین باوری، به بیرون از مرزها هم تسری یافته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران در چنین حال و هوایی باید بازی نیمه‌نهایی را برابر قطر برگزار کند؛ تیمی که روی کاغذ ابدا قدرت ژاپن را ندارد و همین چندماه پیش در تورنمنت چهارجانبه اردن با ۴‌گل برابر ایران شکست خورد. بنابراین لابد همه‌چیز مهیاست برای اینکه از حالا تیم ملی را در فینال جام‌ملت‌ها ببینیم، اما غیر از ذات پیش‌بینی‌ناپذیر فوتبال و البته دشواری‌های مصاف با میزبان، یک نگرانی دیگر پیرامون عملکرد شاگردان امیر قلعه‌نویی در این بازی وجود دارد؛ سیر سینوسی که آنها از ابتدای جام در پیش گرفته‌اند.

یکی خوب، یکی بد

اگر قرار باشد بدون تعارف حرف بزنیم، تیم ایران در این دوره از بازی‌ها از کیفیت باثباتی سود نمی‌برده است. بازی اول با فلسطین برای تیم ملی خوب بود. یک گل زودهنگام و برد ۴‌گله، آغازی مقتدرانه در این تورنمنت به شمار می‌آمد، مخصوصا که فلسطین بعدتر برابر سایر رقبا نشان داد چه تیم جان‌سختی بوده و حتی موفق به صعود از گروه شد. با این حال بازی بعدی تیم ملی برابر هنگ‌کنگ با چنان افت کیفی شگفت‌انگیزی همراه بود که همه را به تعجب وا داشت و عذرخواهی کادرفنی و بازیکنان را به‌دنبال آورد. بازی بعدی ایران برابر امارات بار دیگر به محل نمایش قدرت ملی‌پوشان تبدیل شد. تیم امیر ۲‌گل سالم و ۳‌گل مردود زد و چهره‌ای از یک گروه فاتح و باصلابت داشت. بعد اما دوباره نوبت به نزول رسید؛ نمایش پراشتباه و فاجعه‌بار برابر سوریه که چیزی نمانده بود با حذف باورنکردنی تیم ملی به پایان برسد. دقیقا براساس همین سینوس، فراز بعدی برابر ژاپن اتفاق افتاد و دوست و دشمن را به تحسین وا داشت، اما حالا نگرانی این است که مبادا دوباره نوبت به فرود رسیده باشد؟

فرق قطر با ژاپن

از روز هم روشن‌تر است که تجربه و توان فنی قطر را نمی‌توان با تیمی همچون ژاپن مقایسه کرد، اما عنابی‌ها یک تفاوت خطرناک با سامورایی‌ها دارند؛ اینکه می‌دانند ایران تیم برتر زمین است. در مسابقه قبلی همین حس را ایران نسبت به ژاپن داشت، بنابراین هر چقدر مردان موریاسو دماغ سر بالا و شکم‌سیر ظاهر شدند، شاگردان امیر قلعه‌نویی به آب و آتش زدند که شگفتی خلق کنند و کردند. در نتیجه باید ترسید از تیمی که با انگیزه مشابه به میدان می‌آید و قصد دارد در خاک خودش بعد از یک جام‌جهانی بد، برای دومین دوره پیاپی به فینال جام‌ملت‌های آسیا برسد. در مجموع بعید است این همان قطری باشد که به آسانی ۴‌گل بخورد و ببازد. برابر این تیم خطر غافلگیر شدن وجود دارد.

کد خبر 830992 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها تیم ملی فوتبال ایران ویژه ورزشی جام ملت‌های آسیا

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: تیم ملی فوتبال ایران ویژه ورزشی جام ملت های آسیا جام ملت ها تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۰۴۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیلم‌های سیاه ما با فیلم‌های سیاه آمریکایی تفاوت‌هایی دارد

به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام احمد اولیایی در نشست تحلیل و بررسی فیلم «و عدالت برای همه» از سلسله نشست‌های سینما اندیشه که در سالن نمایش فیلم معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد در بیان نقد فیلم از لحاظ محتوایی تصریح کرد: باید نگاه کنیم فیلم از نظر محتوایی چه پیامی را در خود دارد؟ و چه چیزی را می‌خواهد ثابت کند؟ و چه ظرفیتی را برای ما ایجاد می‌کند؟ این فیلم پیرامون عدالت می‌باشد و عدالت اجتماعی به عنوان یک فضیلت انسانی اجتماعی در تمام دنیا در تمام حکومت‌ها در تمام مکاتب فکری مورد توجه است.

حجت‌الاسلام احمد اولیایی تصریح کرد: عدالت اجتماعی موضوع بسیار جذاب برای کار هنری چه در برنامه‌های تلویزیونی چه در سینما و چه در تمام قالب‌های هنری می‌باشد و این موضوع می‌تواند موضوع به شدت جذابی باشد چرا که فارغ از مکتب و ایدئولوژی و جامعه و جغرافیا است و همه انسان‌ها به این موضوع علاقه مند هستند و اینگونه محتواها می‌توانند همانند مسائل انسانی آغاز یک گفتگو باشد.

وی گفت: ما در تمام فیلم شاهد تضادهایی هستیم که آلپاچینو باید در بازی خود تضاد بین اخلاق و عدالت در تضاد بین فساد و عدالت در تضاد بین منافع شخصی و عدالت اجتماعی همه را نشان دهد و همچنین کارگردان به شکل بسیار رادیکال در صدد نقد سیستم قضائی آمریکا است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی بیان داشت: البته شرایط زمینه‌ای تولید این فیلم خیلی حائز اهمیت است یعنی حد فاصل بین ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ یک زمینه‌ای در ایالات متحده وجود دارد و ما آن را پیروزی جنبش سیاه پوستان را داریم که بعد از سال‌ها شاید در حدود صد سال مبارزه حقوقی موفق می‌شوند تا لایحه برابری سیاه پوست-سفید پوست را در سال ۱۹۶۸ به تصویب برساند.

وی ادامه داد: کل فیلم درون سیستم قضائی اتفاق می‌افتد یعنی شما لوکیشن خیابان خانه و کلاً جامعه را کمتر می‌بینیم و سیستم قضائی که در این فیلم نشان داده می‌شود یک بروکراسی مداری محض را اشاره می‌کند بطوری که بروکراسی اداری در سیستم قضائی آمریکا در این فیلم به عنوان یک مانع بزرگ نشان داده می‌شود.

حجت‌الاسلام اولیایی گفت: امروزه در عمده کشورهای جهان در ایران ما همین معضل را داریم که مقام معظم رهبری بارها فرمودند که ما باید وارد مرحله دولت سازی بشویم چرا که ما در دولت مدرن زیست می‌کنیم. دولت مدرن یعنی مبتنی بر بروکراسی، مبتنی بر عقلانیت ابزاری و در زندگی مدرن، انسان‌ها بر اساس منافعی که به دست می‌آورند عقل خود را به کار می‌گیرند و این عقل ابزاری عقل به مثابه ابزاری برای تأمین منفعت می‌شود و این عقلانیت ابزاری نیز در سیستم قضائی به تصویر کشیده می‌شود.

وی بیان داشت: در برخی از فیلم‌های سیاه ما با فیلم‌های سیاه آمریکایی تفاوت‌هایی وجود دارد. بازیگر در این فیلم با یک بازی بی نظیر با یک کنشگری‌های قشنگ در صدد این است که به مخاطب خود بفهماند اصلاح سیستم امکان دارد و امید را در فیلم تزریق می‌کند.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اضافه کرد: یعنی به جایی آنکه سیستم فاسد قضائی در ذهن شما و مخاطب بماند، اصلاح و امیدی در ذهن‌ها خواهد ماند اما در سیاه نمایی‌های برخی فیلم‌های ایرانی کارگردان و تهیه کننده سیستم را فاسد نشان می‌دهد که یک نفر بیاید و اصلاحش کند و نیت کارگردان و تهیه کننده بولد کردن آن سیاهی بوده ولی این فیلم با نقد سیستم قضائی آمریکا یک خوبی هم که دارد این است که یک سری عدالت‌هایی هم اجرا شده است و عده‌ای به حق و حقوق خودشان رسیده‌اند و در تیتراژ به ذهن مخاطب القا می‌شود که این امکان هست که سیستم رو به بهبودی برود و این با تزریق این نگاه به مخاطب آمریکایی بد در ذهن نمی‌ماند و ما در انتهای فیلم احساس می‌کنیم که با آمریکایی در چند سال آینده روبرو خواهیم شد که قوی‌ترین و پاک‌ترین سیستم قضائی دنیا را دارد اما ما در ایران برعکس عمل می‌کنیم.

وی ابراز داشت: ما به جای عدالت کیفری باید به سمت عدالت ترمیمی برویم و عدالت ترمیم به چه معناست؟ در عدالت کیفری چه سوال‌هایی مطرح می‌شود؟ سوال این است که چه قوانینی شکسته شده؟ مجرم کیست؟ و مجرم چه مجازاتی باید ببیند؟ اما در عدالت ترمیمی سوال نمی‌شود بلکه توضیحات سوال می‌شود که چه کسی آسیب دیده؟ چند نفر دخیل بودند؟ در آسیب دیدن این شخص چه کسانی در این وضعیت سهیم بودند؟ چه نیازهایی باعث شده است که اینها به سمت این کار بروند؟ عدالت ترمیمی دنبال آن است که بخواهد بزه را از بین ببرد لذا ما در ایران به سبب وجود اندیشه اسلامی این ظرفیت را داریم که متأسفانه به آنها پرداخته نمی‌شود.

حجت‌الاسلام احمد اولیایی ادامه داد: سینمای ما در ادبیات عدالت ترمیمی از حیث ادبیات علمی دانشگاهی و آکادمیک در ایران تکمیل نشده است ولی در اندیشه اسلامی ظرفیت‌هایی وجود دارد که ما بتوانیم در این ادبیات تولید فیلم کنیم. امروزه فیلم‌هایی که در حوزه دادگاهی و حوزه حقوقی در ایران تولید و پخش شده اینها همگی در بحث عدالت حقوقی عدالت کیفری همچون فیلم «علفزار» یا فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» زیاد داریم که سیستم را خشک نشان می‌دهند.

وی تصریح کرد: امروزه برخی از رویه‌هایی که در دادگاه ایران وجود دارد مثل بحث مشاوره، بحث تغییر مجازات‌ها توسط قاضی مثل کتاب خواندن یا مانند اینها یا حتی ایجاد چرخه تقصیر ترک فعل چند سالی در ایران باب شده است. در پارادایم عدالت تربیتی اندیشه اسلامی، اندیشه دینی منطبق با حقوق اسلامی و علوم انسانی اسلامی می‌باشد نه حقوق که از غرب وارد ایران شده باشد و لذا ما این ظرفیت را داریم که در این فضا تولید اندیشه کنیم و ما در اندیشه اسلامی دینی و بومی خودمان حرف داریم یعنی مردمی سازی که رهبری تاکید می‌کنند.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: برگزاری این سلسله جلسات برای این است که ببینیم ما ظرفیت‌های اندیشه‌ای و علم انسانی خودمان را چگونه می‌توانیم از مسیر سینما و تولید آثار هنری به مخاطب منتقل کنیم و حداقل یک سری گره‌های ذهنی ایجاد کنیم، حداقل پرسش‌هایی را خلق کنیم این حلقه مفقوده فقط با گفتگو ایجاد می‌شود یعنی اندیشمندان باید بنشینند گفتگو کنند تا این رابطه برقرار شود تا هنرمند با یک نگاه اندیشه‌ای به سمت تولید حرکت کند.

سلسله نشست‌های اکران و تحلیل و بررسی و ایده پردازی تولید فیلم از دیدگاه اندیشه اسلامی از سوی میز اسلامی سازی علوم انسانی و معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی برگزار می‌شود.

کد خبر 6098144 فاطمه علی آبادی

دیگر خبرها

  • قلعه‌نویی به دلیل مشغله کاری، سمینار AFC را از دست داد
  • بهترین فصل نوراللهی تقدیم به قلعه‌نویی
  • شانس بالای ایران برای تصاحب مدال‌های طلای آمریکا و ژاپن
  • مهم ترین تفاوت های پیچ خشکه و معمولی
  • هراس طلافروشان از افشای اطلاعات
  • آزمون: بازی با ژاپن شیرین‌ترین برد فوتبالی‌ام بود
  • (تصاویر) قلعه‌ای در ایران قدیمی‌ترین بانک جهان است
  • لیموچی از دسترس همه تیم‌ها خارج شد!
  • میزبانان لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۲۴ مشخص شدند
  • فیلم‌های سیاه ما با فیلم‌های سیاه آمریکایی تفاوت‌هایی دارد